όσο "πρόθυμος" κι αν είσαι ... κάποτε θα πληρώσεις |
Οκαταρινέτα: ... αναλογίζομαι το πόσο χαμηλά έχουμε πέσει σαν λαός ... κι αναρωτιέμαι αν υπάρχει ελπίδα ;
Μπελατσιτσίξ: ... και γιατί όλα αυτά ; ... και με ποια αφορμή ;
Οκαταρινέτα: ... με αφορμή τον κόσμο ... αυτόν τον κόσμο που επιθυμεί να πάει μπροστά ... και αγωνίζεται γι' αυτό ... οι Κούρδοι για την ελευθερία τους ... οι Σύριοι για να πάρουν πίσω την πατρίδα τους ... οι Άγγλοι για να διαφυλάξουν την πρωτιά τους ... οι Καταλανοί για να γίνουν κύριοι της μοίρας τους ... κι οι Βάσκοι, κι οι Κορσικανοί, κι οι Σκωτσέζοι ... μόνο έτσι πηγαίνει μπροστά ο κόσμος ...με αγώνα ... και μετά σκέφτομαι τους Έλληνες ... μόνοι ενάντια σε όλους υπερασπίστηκαν τον Οτσαλάν ... και μετά κιότεψαν ... μόνοι ενάντια σε όλους υπερασπίστηκαν την ενότητα της Γιουγκοσλαβίας ... και μετά κιότεψαν ... μόνοι ενάντια σε όλους τόλμησαν να φωνάξουν ΟΧΙ στο Βουκουρέστι και στην Κύπρο ... και μετά έσκυψαν το κεφάλι ... και πάλι μόνοι ενάντια σε όλους βροντοφώναξαν ΟΧΙ στην γερμανοκρατούμενη Ευρώπη ... και μετά ... πίστεψαν πως είναι ηλίθιοι ... κι από πρωτοπόροι έγιναν ουραγοί ... γιατί φοβήθηκαν ... φοβήθηκαν την εκδίκηση του Γερμανού ... φοβήθηκαν την κακία του Τούρκου ... φοβήθηκαν ισχύ του Αμερικανού ... φοβήθηκαν πως ΔΕΝ θα βρουν προστάτη ... ποτέ ΔΕΝ πίστεψαν στον εαυτό τους ... και ποτέ ΔΕΝ εμποτίστηκαν απ' την ρήση των προγόνων τους "ελευθερία ή θάνατος" ... προτίμησαν την ασφάλεια της παντοτινής σκλαβιάς και αρνήθηκαν έστω μια ώρα ελεύθερης ζωής ... όμως η ζωή ανήκει στους πρωτοπόρους ... αυτούς που ΔΕΝ φοβούνται να πουν ΟΧΙ σε μία Ευρώπη που μόνο Ευρώπη δεν είναι ... αυτούς που προτιμούν να πουν "φτάνει πιά" κι ας το πληρώσουν ακριβά ... αρκεί να μείνουν πιστοί στις αξίες τους ... να ζήσουν, όσο τους μέλλεται την δική τους τη ζωή ... κι ΟΧΙ μια ζωή που επιβάλλεται ... αυτά σκέφτομαι Μπελατσιτσίξ και θλίβομαι ... θλίβομαι για τους Έλληνες ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου